loading...
روزانه
قدیری بازدید : 46 شنبه 09 فروردین 1399 نظرات (0)

درد لگن می تواند با ایجاد محدودیت در توانایی راه رفتن، نشستن یا انجام فعالیت های روزانه بر زندگی فرد تاثیر گذارد. هنگامی که درد استخوان لگن باعث ایجاد اختلال در فعالیت های روزمره گردد، لازم است در این رابطه با پزشک ملاقات شود.

علت ها و دلایل
در صورت مواجه شدن با درد لگن و باسن مداوم که احتمالاً با ورم یا حساس شدن مفصل همراه است، پزشک می تواند دلایل احتمالی ایجاد مشکل را مشخص نماید. در این شرایط پزشک بطور کامل وضعیت بیمار را بررسی کرده و سابقه بیماری وی را دریافت می کند. در این زمان احتمالاً از عکس برداری رادیولوژی یا سایر روش های تصویر برداری برای بررسی وضعیت مفصل لگن استفاده می شود. برخی از دلایل معمول ایجاد درد لگن به شرح زیر هستند:

آرتروز
بیماری آرتروز نشان دهنده فرسایش غضروف است. در واقع غضروف وظیفه حرکت هموار استخوان ها بر روی یکدیگر در محل مفاصل بدن همچون مفصل لگن را بر عهده دارد. این شرایط یکی از رایج ترین دلایل ایجاد درد لگن در افراد بالاتر از ۶۵ سال است که معمولاً با درد در جلوی ران یا کشاله آن همراه است. با از بین رفتن غضروف، سر استخوان ران به حفره داخل لگن ساییده می شود. به این ترتیب سایش استخوان و از بین رفتن غضروف می تواند باعث ایجاد اختلال در حرکت های عادی مفصل لگن شود.

ایجاد درد در کشاله ران و ناحیه جلوی آن یکی از رایج ترین علائم ابتلا به آرتروز لگن است. این درد بطور خاص زمانی احساس می شود که بیمار راه رفته یا فعالیت هایی مثل پوشیدن جوراب یا خارج شدن از اتومبیل که نیازمند خم شدن است را انجام می دهد. این درد در نتیجه سایش استخوان ها به یکدیگر احساس می شود. علاوه بر این مفصل لگن می تواند ورم کرده و سفت شود.

آرتریت روماتوئید
در صورت ابتلا به آرتریت روماتوئید، مایع مفصلی (در داخل مفصل) ملتهب می شود. این التهاب باعث می شود مواد شیمیایی در محل آزاد شده و باعث ضخیم شدن مایع مفصلی و وارد شدن آسیب به غضروف و استخوان در محل مفصل شود. التهاب مایع مفصلی می تواند درد و ورم برای بیمار به همراه داشته باشد.

شکستگی لگن
افراد مسن مستعد ایجاد شکستگی استخوان در هنگام انجام فعالیت های عادی و روزمره هستند. این شرایط بطور خاص در هنگام ابتلای فرد به پوکی استخوان مشاهده می شود. هر چند پوکی استخوان بیشتر بر زنان تاثیر می گذارد، مردان بالای ۶۵ سال نیز می توانند به این بیماری مبتلا شوند. شکستگی استخوان لگن یک مشکل اورژانسی است که برای درمان آن نیاز به عمل جراحی فوری بیمار وجود دارد.

علاوه بر این، فعالیت افراد جوان نیز می تواند باعث وارد شدن فشار به مفصل لگن شود. هنگامی که عضلات خسته می شوند، توانایی خود را برای جذب ضربه ناشی از پرش یا سایر فعالیت هایی که باعث انتقال فشار به استخوان می شود از دست می دهند و این شرایط می تواند باعث ایجاد شکستگی یا ترک خوردگی های کوچک در استخوان شود. شکستگی ناشی از فشار نیز می تواند یکی از دلایل درد لگن باشد.

بورسیت
بورسیت نشان دهنده ایجاد التهاب در هر یک از کیسه های محتوی مایعی است که از مفاصل بدن پس از وارد شدن آسیب حفاظت می کند. بورسیت تروکانتریک می تواند بر سطح خارجی مفصل لگن تاثیر گذاشته و باعث ایجاد درد در هنگام ایستادن، راه رفتن، بالا رفتن از پله یا رانندگی شود.

نکروز استخوان
جریان نا کافی خون به استخوان می تواند باعث تخریب سلول های استخوانی شود. در اصطلاح به این فرآیند نکروز استخوان (به این مشکل همچنین نکروز غیر میکروبی یا غیر عفونی نیز گفته می شود). برای سال های طولانی از داروهای کورتیکو استروئید برای متوقف کردن سیستم ایمنی در شرایط درمانی مختلف که باعث ایجاد نکروز استخوان می شود، استفاده می شده است. لگن یکی از رایج ترین محل هایی است که تحت تاثیر نکروز استخوان قرار می گیرد.

تاندونیت
تاندون ها در حقیقت شبیه طناب هایی هستند که ارتباط بافتی مورد نیاز برای اتصال عضلات به استخوان را در محل مفصل لگن و سایر مفاصل بدن فراهم می کنند. تاندون ها می توانند با انجام فعالیت های تکراری و حرکت های شدید ملتهب شده و دردناک شوند. تاندونیت یکی از رایج ترین آسیب دیدگی های ورزشی است که در نتیجه استفاده بیش از حد از بعضی بخش های بدن ایجاد می شود.

کشیدگی
کشیدگی در واقع نشان دهنده ایجاد پارگی های کوچک در عضله به خاطر استفاده بیش از حد یا آسیب دیدگی است. کشیدگی در ناحیه پایین کمر می تواند به خاطر خم شدن، چرخش سریع، و وارد کردن فشار به عضلات نگه دارنده ستون فقرات ایجاد شود. به هر حال، عضلات کمر و لگن اغلب به خاطر ضعیف شدن زیاد عضلات شکمی و عدم امکان حمایت آنها از ناحیه کمر ایجاد می شود.

فتق دیسک
زمین خوردن و بلند کردن اجسام سنگین می تواند باعث وارد شدن آسیب به دیسک ها در ناحیه ستون فقرات شود. دیسک ها نقش جذب کننده ضربه را در ستون فقرات بر عهده دارند. دیسک ها بین مهره ها قرار گرفته و آنها را از هم جدا می کنند و حرکت هموار آنها بر روی یکدیگر را امکان پذیر می نمایند. به هر حال، افزایش سن می تواند باعث شکننده تر شدن دیسک و ترکیدن یا فتق آن شود. درد ناشی از فتق دیسک در ناحیه ستون فقرات می تواند از طریق کانال نخاعی به ناحیه پا نیز کشیده شود که در اصطلاح به این مشکل سیاتیک می گویند.

آرتروز عفونی لگن
آرتروز عفونی لگن می تواند در طول دوره نوزادی و زمان کودکی ایجاد شود. در این زمان سیستم ایمنی بدن ممکن است به بلوغ کافی برای از بین بردن باکتری هایی که به جریان خون وارد می شوند، نرسیده باشد و این شرایط باعث ابتلا به آرتروز عفونی و ایجاد درد در ناحیه لگن و لنگیدن بیمار شود. تب، گرما و قرمزی در اطراف مفصل لگن می تواند نشانه های ایجاد این عفونت باشد.

پوکی استخوان
استخوان های مفصل لگن بافت های زنده هستند و بطور مداوم سلول های مرده آنها توسط بدن جذب شده و جایگزین می شود. هنگامی که سلول های استخوانی با سرعت کافی در طول فرآیند جذب جایگزین نشوند، تراکم یا جرم استخوان کاهش پیدا کرده و این شرایط باعث متخلخل شدن استخوان یا ابتلا به پوکی استخوان می شود. پوکی استخوان در ادامه می تواند باعث ضعیف شدن استخوان شده و این شرایط ریسک ایجاد شکستگی در آن را افزایش می دهد. توجه داشته باشید که استخوان ها با افزایش سن ضعیف می شوند و این مشکل بیشتر در بین زنان مشاهده می گردد.

کشیدگی عضله یا تاندون
انجام فعالیت های تکراری می تواند باعث وارد شدن فشار به عضلات، تاندون ها و رباط هایی شود که از مفصل لگن حمایت می کنند. هنگامی که این ساختارها در نتیجه استفاده بیش از حد یا آسیب دیدگی ملتهب شوند، احتمال ایجاد درد لگن و نیز محدودیت در حرکت های عادی آن افزایش پیدا می کند.

برخی از شرایط دیگر نیز می توانند باعث ایجاد درد در ناحیه لگن شوند. به همین خاطر لازم است در صورت مشاهده موارد زیر به مراکز پزشکی برای استفاده از خدمات درمانی مراجعه شود:

 در صورتی که بیمار نمی تواند به خاطر درد به درستی راه رفته یا لگن خود را خم نماید.

 ادامه یافتن درد لگن برای بیش از چند روز.

 ایجاد نقص یا ورم در لگن یا بالای ران.

 احساس درد در ناحیه لگن در طول شب یا زمان استراحت

 تب کردن، قرمزی و احساس گرما در مفصل لگن



علائم و نشانه ها
با توجه به شرایطی که باعث ایجاد درد لگن می شود، بیمار ممکن است ناراحتی در لگن و سایر اعضای بدن خود را به شرح زیر احساس نماید:

 - ران

- داخل مفصل لگن

- کشاله ران

 - خارج مفصل لگن

- باسن

گاهی اوقات درد از سایر نقاط بدن همچون پشت یا کشاله ران (در نتیجه فتق هیاتال) به ناحیه لگن کشیده می شود. همچنین ممکن است بیمار متوجه شود درد لگن وی با انجام فعالیت تشدید می شود. این شرایط بطور خاص در مواردی مشاهده می شود که درد لگن به خاطر ابتلا به آرتروز باشد. به همراه درد، بیمار ممکن است با محدودیت در دامنه حرکت نیز مواجه شود. علاوه بر این، بعضی افراد در نتیجه درد دائم لگن دچار مشکل لنگیدن می شوند. درد شدید و مزمن استخوان لگن و باسن در زنان (مخصوصا در زمان بارداری) و مردان دیده شود.

تشخیص علت درد لگن
در صورتی که درد لگن خاصره شما ادامه داشته یا برای مدت بیش از دو هفته تشدید شود، لازم است بیمار با یک پزشک یا متخصص فیزیوتراپی ملاقات نماید. پزشک و فیزیوتراپ سوالات لازم را از بیمار پرسیده و حرکت هایی را مورد توجه قرار می دهد که باعث تشدید درد می شوند. درد در هنگام خم شدن لگن مثل زمان بالا و پایین رفتن از پله  و بطور خاص هنگام پوشیدن جوراب اغلب نشانه ای از یک مشکل ایجاد شده در ناحیه لگن می باشد. پزشک همچنین از شما درباره نحوه شروع علائم مشکل، نحوه تاثیرگذاری بر انجام فعالیت های روزمره، و نیز ادامه یافتن درد در طول شب یا زمان استراحت سوال خواهد کرد.

در ادامه پزشک و فیزیوتراپ وضعیت لگن را در هنگام حرکت دادن آن بررسی می کند تا به این ترتیب بتواند اطلاعات کافی برای برنامه ریزی درمان شما جمع آوری نماید. به هر حال، گاهی اوقات لازم است از آزمایش های دیگر برای تشخیص سایر شرایط احتمالی استفاده شود.

راه ها و روش های درمان درد لگن
فیزیوتراپی
خوشبختانه، بسیاری روش های درمانی مختلف برای تقویت عضلات باسن وجود دارد که قبل از عمل جراحی می توان از آنها برای بیمار استفاده کرد. روش های درمانی فیزیوتراپی بدون عمل جراحی می تواند باعث کاهش درد، بهبود کیفیت زندگی، و به تاخیر انداختن یا بر طرف کردن نیاز به عمل جراحی شود. بهترین راه برای تشخیص اینکه آیا فیزیوتراپی می تواند به رفع مشکلات لگن کمک کند یا خیر، صحبت کردن با یک متخصص فیزیوتراپی است.

متخصص فیزیوتراپی می تواند نحوه انجام تمرین های کششی و حرکتی را به منظور افزایش انعطاف پذیری و قدرت عضلات لگن، به بیمار آموزش دهد. برای مشکلاتی مثل بورسیت، از امواج مافوق صوت و تکنیک های ماساژ نیز می توان استفاده کرد. همچنین در صورت وجود مشکل پوکی استخوان و شکستگی های ناشی از آن، فیزیوتراپ می تواند از مگنت تراپی برای تحریک رشد سلول های استخوانی و افزایش تراکم استخوان استفاده نماید. توجه داشته باشید که در این حالت بسیاری از روش های درمانی دیگر نیز برای رفع مشکل بیمار وجود دارد.

علاوه بر این، فیزیوتراپ می تواند درباره تمرین های ایروبیک مفید همچون شنا کردن، آب درمانی و دوچرخه سواری که درد لگن را مشابه فعالیت های دارای سطح تماس شدید افزایش نمی دهند، آموزش لازم را به بیمار ارائه کند. در این حالت ممکن است به بیمار توصیه شود وزن خود را کاهش دهد. به این ترتیب می تواند فشار وارد شده به مفاصل بدن را بطور مشخص کاهش داد. در نهایت، فیزیوتراپ می تواند به بیمار مکانیزم های بدن را نشان داده و بر این اساس نحوه نشستن، ایستادن، بلند کردن، و خوابیدن صحیح به منظور اجتناب از تشدید و بدتر شدن درد لگن را آموزش دهد.

برخی از تکنیک های اصلی مورد استفاده در فیزیوتراپی به شرح زیر هستند:

سرما و گرما درمانی
استفاده از یخ می تواند به حداقل شدن درد و ورم ایجاد شده در ناحیه لگن کمک موثر نماید. این روش اغلب برای بیمارانی استفاده می شود که اخیراً یک آسیب دیدگی حاد یا شدید داشته اند. برای این کار، یک قالب یخ در حوله پیچیده شده و بر روی محل درد در ناحیه لگن برای حدود ۲۰ دقیقه قرار می گیرد. فیزیوتراپ ممکن است به بیمار توصیه کند استفاده از یخ را در خانه هر ۳ تا ۴ ساعت تکرار نماید.

از طرف دیگر، بسته های آب گرم می توانند به کاهش سفتی و درد در ناحیه لگن کمک نمایند. علاوه بر این، استفاده از بسته های آب گرم می تواند به افزایش جریان خون در محل آسیب دیدگی کمک کرده و به این ترتیب فرآیند بهبود بیمار را تسریع نماید. به این ترتیب بسته آب گرم را در حوله پیچیده و بر روی محل آسیب دیدگی به مدت ۲۰ دقیقه قرار می دهند. این روش اغلب زمانی برای بیمار تجویز می شود که ورم لگن به تازگی بهبود پیدا کرده باشد. استفاده از بسته های آب گرم معمولاً قبل از انجام تمرین های کششی برای بیمار انجام می شود.

درمان نقطه محرک
عضلات دارای «گره هایی» یا نواحی خاص هستند که باعث قفل شدن مفصل و بی حرکت شدن آن می شوند. فیزوتراپ می تواند از دستان خود یا «درای نیدلینگ» برای فعال کردن و کاهش مشکل این نواحی خاص استفاده نماید.

درمان دستی و ماساژ
یک فیزیوتراپ با تجربه می تواند کارهای خارق العاده برای افزایش دامنه حرکت مفصل لگن با دستکاری آن انجام دهد. این نوع از درمان می تواند باعث کاهش گرفتگی ایجاد شده در کپسول های مفصل، تجزیه نواحی دارای چسبندگی که باعث ایجاد محدودیت در حرکت مفصل می شود، و نیز باز شدن نواحی سفت شده که دلیل ایجاد درد است، شود. ماساژ یک روش دیگر برای شل کردن عضلات سفت شده و افزایش انعطاف پذیری آنها است و می تواند نیاز به انجام عمل جراحی را به تاخیر اندازد.

تمرین های تحت نظارت
با وجودی که تمرین های کششی و دامنه حرکت را می توان به تنهایی و بدون نیاز به نظارت پزشک انجام داد، اما در صورت انجام این تمرین ها تحت نظارت فیزیوتراپ اثربخشی آنها بطور مشخص افزایش پیدا خواهد کرد. در این حالت علاوه بر هدایت بیمار در طول مراحل انجام تمرین ها برای تقویت و بهبود وضعیت لگن، فیزیوتراپ می تواند از تجهیزات خاص برای کمک به بیمار برای انجام موثرتر روش های درمانی در مقایسه با حالتی که این تمرین ها بدون نظارت انجام می شود، استفاده نماید.

مدالیتی های الکترو درمانی
فیزیوتراپ ممکن است تصمیم بگیرد از ماشین ها یا ابزارهای خاص به عنوان بخشی از برنامه درمان استفاده کند که برای مثال در این رابطه می توان از امواج مافوق صوت (US)، تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS)، و لیزر درمانی نام برد. نوع مودالیتی استفاده شده در این حالت بستگی به نیازهای خاص بیمار و اهداف درمانی  برای کمر درد وی دارد.

آموزش بیمار
یک جنبه مهم از برنامه توان بخشی کمک به درک بیمار از شرایط بیماری است. علاوه بر این، فیزیوتراپ اقدامات احتیاطی لازم برای بررسی وضعیت بیماری در طول دوره ریکاوری را به بیمار اعلام کرده و نیز تکنیک های مختلف برای کمک به جلوگیری از آسیب دیدگی مجدد را به وی آموزش می دهد. علاوه بر این، فیزیوتراپ ممکن است نحوه استفاده از درمان های خانگی برای کاهش درد لگن را آموزش داده و می تواند فهرستی از تمرین های بی خطر که امکان انجام آنها در خانه به عنوان بخشی از برنامه توان بخشی خانگی وجود دارد را در اختیار بیمار قرار دهد.

قدیری بازدید : 178 شنبه 20 بهمن 1397 نظرات (0)

 

تعویض مفصل لگن و ران یکی از جراحی هایی است که با استفاده از آن قسمت آسیب دیده غضروف ران از استخوان حذف شده و با جزء مصنوعی جایگزین می شود. به این جزء مصنوعی پروتز می گویند. تعویض مفصل ران یکی از مشکل ترین جراحی ها است چرا که یکی از بزرگترین اتصالات بدن بین استخوان ران و لگن است.
این مفصل ، دارای یک غضروف است که موجب حرکت آرام و یکنواخت می شود. زمانی که افراد از دید زیادی در این ناحیه رنج می برند تعویض مفصل ران، می تواند راهی برای درمان آنها باشد.
چرا به تعویض مفصل لگن و ران نیاز است؟

به طور کلی درد و التهاب، تورم و سخت شدن حرکات در قسمت لگن می تواند بنا به یکی از ۳ دلایل زیر باشد :
آرتروز آرتریت : در این حالت استخوان ران دچار سائیدگی شده و در نتیجه موجب افزایش درد در قسمت لگن می شود.
آرتروز تروماتیک : در این حالت فرد دچار یک بیماری خود ایمنی است. یعنی مایع مفصلی یبش از اندازه تولید شده و باعث از بین رفتن غضروف و در نتیجه تشدید درد در لگن می شود.
آرتروز روماتوئید : این نوع درد ناشی از آسیب یا شکستگی لگن است. در این حالت غضروف و استخوان لگن دچار آسیب شده و نیاز به تعویض است.

علائم نشان دهنده نیاز به تعویض مفصل لگن و ران
سفت شدن مفصل و در نتیجه محدود شدن حرکت هایی که فرد قادر به انجامشان بوده است. به عنوان مثال در این شرایط، فرد از شدت درد قادر به انجام پیاده روی نیست. برای تشخصی می توان معاینه فیزیکی و یا عکس برداری با استفاده اشعه X انجام داد.

روش جراحی تعویض مفصل لگن و ران چگونه است
در صورتی که دارو های مسکن و ضد التهاب به همراه فیزیوتراپی برای تسکین درد کارآمد نباشند باید به سراغ روش جراحی رفت. برای انجام این جراحی فرد کامل بیهوش شده و برش به گونه ای زده می شود که دسترسی به استخوان ران ممکن شده و مفصل از لگن جدا شود و قسمت های آسیب دیده از روی آن برداشته شوند.
سپس تجهیزات مورد نیاز را وارد لگن می کنند تا اتصال دوباره انجام شود و یک ورقه فلزی، سرامیکی یا پلاستیکی در لگن جایگذاری می شود. تمام این تجهیزاتی که استفاده می شوند توسط ماده ای خاص به یکدیگر متصل می شوند. سپس برش ایجاد شده را می دوزند تا ترمیم و جوش خوردن اصطلاحا شکل بگیرد.

قدیری بازدید : 48 جمعه 19 بهمن 1397 نظرات (0)

 

مفاصل طبیعی بدن همه انسانها با کهولت دچار سائیدگی و تخریب میشوند. این جرئی از روند طبیعی پیری است. پس مفاصل بدن و از جمله مفصل لگن یا ران عمر محدودی دارند. گاهی بعلت عدم کارآئی مفصل و بی نتیجه ماندن درمان های غیر تهاجمی، ناچار به تعویض مفصل از راه جراحی می شویم. شایع ترین مفاصلی که با جراحی تعویض می شوند مفاصل اندام تحتانی (پا) مانند مفاصل ران و زانو هستند.
اما باید به این نکته نیز توجه کرد که  نمیتوان از مفصل مصنوعی عمری ابدی داشت. با تکنولوژی فعلی عمر و زمان کارکرد مفصل مصنوعی ران از مفصل طبیعی کمتر است وهمانند مفاصل طبیعی، این مفاصل هم بعد از مدتی دچار سائیدگی و تخریب میشوند.  لذا باید با انجام یک سری از مراقبت های خاص مدت زمان استفاده از آن را افزایش داد. به همین منظور در ادامه به بررسی این نکات ساده اما پر اهمیت می پردازیم:

فعالیت و حرکت:

فعالیت های بدنی شدید و اعمال فشار زیاد بر این مفاصل طول عمر آنها را کاهش میدهد. بعد از جراحی باید از انجام ورزش های شدید بدنی اجتناب کرد. خم کردن شدید مفصل ممکن است موجب دررفتن مفصل شود پس باید از این کار اجتناب کرد.

معمولا بعد از جراحی، بیمار میتواند با واکر یا عصای زیر بغل راه برود ولی تا چند هفته برای انجام کارهای روزمره به کمک نیاز دارد که باید در برنامه ریزی قبل از جراحی به این نکته توجه داشت.
باید تغییراتی در وضعیت محل زندگی بیمار ایجاد کرد و باید اقداماتی را در منزل انجام داد تا از زمین خوردن بیمار جلوگیری کرد. زمین خوردن میتواند موجب شکسته شدن استخوان اطراف مفصل مصنوعی شده و در این وضعیت، درمان شکستگی بسیار مشکل تر و پر عارضه تر از شکستگی در فردی است که مفصل مصنوعی ندارد.

بعد از تعویض مفصل لگن رعایت موارد زیر ضروری است.

در حمام

        باید در حمام دستگیره هایی روی دیوار نصب شود تا بیمار در هنگام تغییر وضعیت از آنها استفاده کرده و از لیز خوردن خودجلوگیری کند

        صندلی حمام باید پایدار باشد و لیز نخورد

در اطاق ها

        دو طرف پله ها باید دستگیره داشته باشند تا بیمار در حین بالا و پایین رفتن از پله از آنها استفاده کند.

        تمام فرش های لغزنده و سیم های برق رها شده در کف منزل باید جمع آوری شوند تا احتمال زمین خوردن بیمار کاهش یابد

در هنگام نشستن

        یک صندلی مناسب برای بیمار یک صندلی محکم است که محل نشیمن آن زیاد نرم نباشد و در موقع نشستن روی آن در حالیکه کف پاها روی زمین قرار میگیرد نباید زانو ها بالاتر از مفصل ران قرار بگیرند. صندلی باید دو دسته داشته باشد و پشتی آن محکم باشد.

        بیمار باید همیشه یک بالشت کمی سفت داشته باشد تا وقتی بیرون از منزل خود بود، روی صندلی ماشین یا مبل یا صندلی بگذارد بطوریکه زانوهای وی پایین تر از سطح مفصل هیپ قرار بگیرد.

        صندلی بخصوص صندلی که پشت میز غذاخوری قرار گرفته است باید پایه بلندتر از معمول داشته باشد

        در هنگام نشستن بیمار نباید پاهای خود را روی یکدیگر بیندازد چون احتمال دارد با اینکار مفصل ران در برود.

        باید برای همیشه از توالت پایه دار (فرنگی) استفاده کرد. ارتفاع محل نشستن این توالت باید کمی بالاتر از معمول باشد بطوریکه در هنگام نشستن بر روی آن، زانوهای بیمار در سطح لگن وی قرار گیرند نه بالاتر از آن

نکات عمومی

        برای پوشیدن و درآوردن جوراب و کفش باید از پاشنه کش بلند استفاده کنید تا مفصل ران زیاد خم نشود.

        وقتیکه میخواهید بنشینید یا وقتی نشسته هستید به جلو خم نشوید.

        نباید سعی کنید وقتی که نشسته اید چیزی را از روی زمین بلند کنید.

        مفصل ران خود را از نود درجه یعنی زاویه قائمه بیشتر خم نکنید.

        پای خود را بیش از حد معمول به طرف داخل یا خارج نچرخانید بخصوص وقتی به جلو خم میشوید.

        وقتی می ایستید یا مینشینید پای عمل شده را جلوتر بگذارید.

        وقتی به پشت میخوابید تا حداقل شش هفته باید یک بالشت را بین ساق ها بگذارید تا ران ها کمی از یکدیگر فاصله داشته باشد. خوابیدن به شکم اشکالی ندارد.

        درد معیار درستی نیست تا بر اساس آن متوجه شوید آیا حرکتی را میتوانید انجام دهید یا خیر. اگر شک دارید کاری یا حرکتی برای شما مناسب است یا خیر با پزشک خود مشورت کنید.

       بیمار ممکن است تا مدتی قدری بیحسی یا گزگز اطراف محل شکاف جراحی خود احساس کند که طبیعی است.

       تا وقتی مفصل مصنوعی در بدن وجود دارد هر وقت کار دندانپزشکی برای بیمار انجام میشود باید به دندانپزشک خود اطلاع دهد تا برای مدتی برای وی داروی آنتی بیوتیک تجویز کند چون میکروب ها میتوانند در موقع دستکاری محوطه دهان و دندان در موقع اعمال دندانپزشکی از راه خون به محل مفصل مصنوعی رفته و در آن محل ایجاد عفونت کنند.

       ممکن است در فرودگاه ها در حین عبور از دروازه های امنیتی کشف فلز، آلارم اخطار به صدا درآید. باید این نکته را به ماموران امنیتی اطلاع داد و بهتر است از قبل گواهی از پزشک ارتوپد معالج دریافت شود که در بدن فرد مفصل مصنوعی حاوی فلز در ناحیه لگن وجود دارد.

       باید همیشه سعی کرد تمرینات سبک بدنی را تا آخر عمر ادامه داد تا حرکات مفصل و قدرت عضلات حفظ شود. بیمار بعد از شش تا هشت هفته میتواند شنا کند که فعالیت ورزشی سودمندی است. دوچرخه سواری روی زمین بدون شیب هم ورزش مناسبی است. ورزش هایی که در آنها به مفصل ضربه وارد میشود مثل تنیس، بدمینگتون، فوتبال و پرش مناسب نیستند. بیمار نباید اشیاء سنگین را حمل کند و بهتر است خریدهای روزانه خود را با چرخ دستی کوچکی به منزل ببرد.

هر چند وقت یکبار تا آخر عمر باید به پزشک معالج ارتوپد مراجعه کرد تا از صحت کارکرد مفصل مصنوعی مطمئن شد. بعضی از مشکلات ممکن است برای مفصل مصنوعی بوجود بیاید که در ابتدا ممکن است علامتی نداشته باشد و فرد متوجه آن نشود. اگر این مشکلات در همین مراحل اولیه درمان نشوند و بیمار تنها هنگامی به پزشک مراجعه کند که ناراحتی برایش ایجاد شده باشد ممکن است وقت را برای درمان مناسب و موثر از دست داده و برای درمان دیر شده باشد. برای پیشگیری از این وضعیت بیمار باید بطور مرتب و با فواصل سالانه مشخص به پزشک جراح ارتوپد خود مراجعه کند تا معاینه شده و در صورت لزوم از لگن وی عکسبرداری انجام شود.
قدیری بازدید : 79 چهارشنبه 17 بهمن 1397 نظرات (0)
آرتروز یک بیماری دژنراتیو degenerative است که زمانی رخ می دهد که غضروف های پوشاننده و محافظت کننده مفاصل از بین بروند. این مسئله به تدریج رخ داده و به مرور زمان بدتر می شود. آرتروز شایع ترین فرم ورم مفاصل است. این اختلال اغلب دست ها، زانوها، لگن و ستون فقرات را تحت تاثیر قرار می دهد.دانستن حقایق درباره آرتروز می تواند مفاصلتان را حفظ کند، مهم نیست در چه سنی باشید.
در جوانان، آرتروز به طور معمول بر اثر بار اضافه روی مفاصل زانو، باسن و مچ ایجاد می شود زیرا این مناطق بیشتر تحت تاثیر حوادث ورزشی و فشار ناشی از چاقی قرار می گیرند. اگرچه علایم آرتروز بسته به مفصل مبتلا می تواند متفاوت باشد ولی باید حواستان به علایم مکانیکی آرتروز مانند درد، قفل کردن، صدا دادن به خصوص در زانو باشد. نشانه دیگر آن تداوم و بدتر شدن درد مفصل است که پس از استراحت یا استفاده از داروهای ضد التهابی بهبود پیدا نمی کند.
یکی از عواملی که شیوع کمتری داشته و در جوانان دیده می شود تغییر شکل مفصل است. این مساله در طول زمان رخ می دهد و تبدیل به آرتریت پیشرفته تر می شود. ولی در بعضی افراد این بدتر شدن به شکل زانو یا پای ضرب دری knock-knees یا پاهای پرانتزی bow-legged همزمان با بدتر شدن آرتریت مشاهده می شود.
اگر سابقه آرتروز در خانواده خود دارید احتمال ابتلای شما به آن بیشتر است. اگر جوان هستید و به طور مداوم زانو درد دارید و پدر بزرگ و مادر بزرگتان مفاصلشان را جایگزین کرده اند – بهتر است به یک ارتوپد مراجعه نمایید چون احتمال ابتلا به آرتریت زودرس در شما وجود دارد.
حفظ وزن سالم یکی از بهترین راه های پیشگیری از آرتروز است.چاقی بزرگترین خطر قابل اصلاح برای این بیماری است. اضافه وزن باعث افزایش فشار بر مفاصل شده و سبب می شود که غضروف ها سریعتر از حالت عادی تحلیل بروند. زانوها و مچ پا به خصوص مستعد ابتلا به آرتروز در اثر چاقی هستند زیرا باید وزن بدن را تحمل نمایند. آرتروز زانو معمولا در افراد جوا تر هم دیده می شود حتی در دهه 30 و اواخر دهه 20 سالگی. مچ پا حساسیت زیادی به وزن دارد زیرا مفصلی بسیار کوچک است که باید تمام وزن بدن را تحمل کند.
آرتروز و اختلالات اسکلتی نشان می دهد که ورزشکاران نسبت به افراد معمولی به طور متوسط بیشتر مستعد ابتلا به صدمات مفصلی هستند در نتیجه بیشتر در معرض خطر آرتریت قرار می گیرند. ورزشکاران خیلی بیشتر از مفاصل خود استفاده می کنند و احتمال پارگی غضروف در آن ها بیشتر است.
برخی از افراد با دیسپلازی مفصل ران متولد می شوند، با یک شکل غیر طبیعی مفصل ران که آن ها را در معرض خطر ابتلا به آرتروز مفصل ران قرار می دهد. از آن جایی که استخوان ران آنقدر که باید عمق ندارد، حرکت با آن مثل رانندگی با ماشینی است که لاستیکش خارج از محور باشد و سبب می شود که پوشش غضروفی آن سریع تر از بین برود. افراد مبتلا به آرتروز مفصل ران ممکن است شروع بروز علایم را در اواخر دهه 20 یا اوایل دهه 30 عمرشان تجربه کنند.
دیـسپـلازی مفصـل ران (Hip dysplasia): در کودکان، دیسپلازی مفصل ران معمولاً دیسپلازی تکاملی مفصل هیپ (Developmental Dysplasia of the Hip:DDH)نامیده‌می‌شود. دیسپلازی مفصل ران به این معنی است که این مفصل شکل نادرستی دارد یا حفره‌ی ران در جایگاه صحیح خود قرار ندارد تا سراستخوان ران را پوشانده و حمایت‌نماید و موجب فرسودگی و صدمه‌ی بیشتر در تمامی نقاط مفصل ران می‌شود.
هیچ درمانی برای آرتروز وجود ندارد، اما راههای اثبات شده زیادی برای مدیریت درد وجود دارد. قطعا در ابتلا می خواهید روش های محافظه کارانه و متداول را امتحان کنید که شامل کاهش وزن، درمان های فیزیکی، طب سوزنی یا نسخه های ضد التهابی می شود . اگر این روش ها کمکی نکرد می توانید از درمان های ذیل استفاده کنید:
- تزریق کورتیزون cortisone استفاده کنید ولی بیماران جوان باید با احتیاط در مورد استفاده از این روش عمل کنند چون در طول زمان ممکن است باعث تجمع رسوب در مفصل و ایجاد سایش در غضروف باقی مانده شود. برای بیماران جوان تزریق زیاد کورتیزون ایده آل نیست ولی برای استفاده هر از گاهی خوب است.
- برای آرتروز پیشرفته، بیماران ممکن است بخواهند با پزشک خود مشورت کرده و در مورد تعویض مفصل شان تصمیم گیری کنند. این کار ممکن است باعث بهبود زندگی به خصوص در مبتلایان به آرتروز مفصل ران شود. " برای بسیاری از جراحان آستانه تعویض مفصل ران از نظر سنی بسیار پایین تر از تعویض مفصل زانو است. تعویض مفصل ران یک امر کاملا طبیعی است. "
عمر مفصل مصنوعی استفاده شده هم بسته به عواملی مانند تبحر جراح و نوع مفصل مصنوعی متفاوت است.
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    آمار سایت
  • کل مطالب : 4
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 1
  • آی پی دیروز : 0
  • بازدید امروز : 1
  • باردید دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 1
  • بازدید ماه : 42
  • بازدید سال : 633
  • بازدید کلی : 1,797